ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ

**ikaria** Τετ 22 Σεπ 2010, 21:21

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

Διαβάζω σε μπλογκ (βόρειο και νότιο παπαγαλάκι) τις αγωνιώδεις προσπάθειες ορισμένων να βγάλουν τις ευθύνες από πάνω τους και να τις φορτώσουν σε άλλους.
Όταν δημοσιοποιήθηκε το σχέδιο νόμου από αυτό εδώ το φόρουμ (αναρωτηθείτε γιατί δεν το δημοσιοποιούσαν αυτοί που το είχαν), άρχισε το θέατρο του παραλόγου.
Το βόρειο παπαγαλάκι υποστήριξε πως ο αριθμός των οργανικών θέσεων δεν ήταν 2.000 αλλά 3.000 επικαλούμενο τις πρόχειρες σημειώσεις πάνω στο έγγραφο του σχεδίου νόμου που έχει το Σωματείο Θεσσαλονίκης.
Το Σωματείο Θεσσαλίας επικαλείται τον γενικό γραμματέα του, που δηλώνει πως στην συνάντηση που είχε η Π.Ο.Σ.ΠΥ.Δ με το νομικό σύμβουλο του υπουργού, αρχές Ιουλίου, συμφωνήθηκε ο αριθμός των θέσεων να είναι 3.000 καθώς και αίτημα να γίνουν οι θέσεις 3.500 με 4.000.
Ο ένας αμφισβητεί τον άλλο ως προς τον αριθμό των θέσεων.
Από την άλλη, η Ομοσπονδία επικαλείται πως στη συνάντηση που είχε στις 17/9 με τον γ.γ Τασούλα τους έδειξε στον υπολογιστή του το σχέδιο νόμου που είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που δημοσιοποιήθηκε και μιλάει για 2.000 θέσεις και ότι ουδέποτε έχει υπάρξει κάτι άλλο (σ.σ σχέδιο νόμου).
Επιπρόσθετα «αδειάζει» το Σωματείο Θεσσαλονίκης λέγοντας (ο γ.γ) πως ποτέ δεν τους δήλωσε ότι έστειλε το υπ. Προ. Πο στα συναρμόδια υπουργεία το σ/ν για επεξεργασία.
Τότε το Σωματείο Θεσσαλονίκης στέλνει έγγραφο στο γ.γ Τασούλα, διαμαρτυρόμενο πως τα πράγματα δεν είναι έτσι και πως ο ίδιος ο γ.γ τους δήλωσε πως το σ/ν έχει σταλεί στα συναρμόδια υπουργεία.
Και μαζί με αυτά εμφανίζεται το Σωματείο Περιφέρειας Κρήτης που δηλώνει πως είχε συνάντηση με το νέο υφυπουργό και πως σε ερώτηση που του έκαναν, αυτός δήλωσε πως δεν γνωρίζει κανένα σχέδιο νόμου αλλά μονάχα το πόρισμα και με βάση αυτό θα προχωρήσει.
Κοκορομαχίες…
Συνάδελφοι, μην μπερδεύεστε.
Και η Ομοσπονδία και τα εμπλεκόμενα Σωματεία, για δικούς του λόγους ο καθένας υποστηρίζει ότι τον συμφέρει.
Θέλουν με κάθε τρόπο να βγάλουν τις ευθύνες από πάνω τους και να δείξουν πως κάποιος άλλος φταίει κι όχι αυτοί.
Οι της Ομοσπονδίας είχαν το σχέδιο νόμου στα χέρια τους – εδώ και δύο μήνες - από τις αρχές - μέσα Ιουλίου. (δήλωση γ.γ Σωματείου Θεσσαλίας)
Οι της Ομοσπονδίας περιέφεραν το σχέδιο νόμου στη συνάντηση στο Ναύπλιο και στην Κατερίνη στις ενημερώσεις που έκαναν στα Δ.Σ των Σωματείων.
Γιατί δεν το δημοσιοποιούσαν;
Επειδή περιείχε σοβαρότατους αποκλεισμούς συναδέλφων.
Επειδή είναι συμβιβασμένοι, δεν ήθελαν να μαθευτεί στο μέσο της αντιπυρικής και έχουν αντιδράσεις συναδέλφων.
Μιλάνε και διαφωνούν για το αριθμό των θέσεων: 2.000 ο ένας, 3.000 ο άλλος, 3.500 ο τρίτος.
Η Ομοσπονδία, το Σωματείο Θεσσαλονίκης αλλά και το Σωματείο Θεσσαλίας εκφράζουν – ανεξάρτητα από τον αριθμό που βάζει το καθένα – την ίδια θέση: το σχέδιο νόμου είναι καλό, θέλει βελτιώσεις, να αυξηθεί ο αριθμός των θέσεων.
Θαυμάστε συνάδελφοι συνδικαλισμό!!!
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να συμφωνούν με τον αποκλεισμό συναδέλφων που έχουν ταχθεί να εκπροσωπούν!!!
Δοξάστε τους!!!
Συνάδελφοι, εργασιακή τακτοποίηση που περιέχει αποκλεισμούς δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει.
Και μάλιστα να περάσει με τη δική μας σύμφωνη γνώμη.
Ακόμη και ο αριθμός να αυξηθεί, το σίγουρο είναι πως δεν θα καλύπτει το σύνολο των 5.416 συναδέλφων που είμαστε.
Αλλά και να υπάρξει περίπτωση οι θέσεις να γίνουν 5.416, με τον τρόπο που είναι στημένο (δομημένο) το σχέδιο νόμου, δεν υπάρχει καμία εγγύηση, καμία εξασφάλιση και κυρίως υποχρέωση πως ότι προβλέπεται σε αυτό θα γίνει πράξη.
Συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου είναι σαν να ζούμε σε μια παράγκα, να διαμαρτυρόμαστε και να έρχεται ένας πολιτικός να μας δείχνει μακέτα μιας βίλας.
Και μας λέει: μην μιλάτε, μη διαμαρτύρεστε, μην αγωνίζεστε, ορίστε η μακέτα της βίλας που ΘΑ σας φτιάξω.
Κι εμείς, χωρίς να εξετάζουμε πως ζούμε, πως μας ζητάνε να ζήσουμε μέχρι και εάν φτιαχτεί, αφελώς να ζητάμε στη βίλα που ΘΑ μας φτιάξουν και βλέπουμε σε μακέτα, να προστεθεί ένα δωμάτιο ακόμη.
Συνάδελφοι, αυτό το σχέδιο νόμου δεν θέλει καμία βελτίωση.
Θέλει πλήρη ανατροπή.
Βλέπουμε ακόμη και την προσπάθεια κάποιων να φορτώσουν τις ευθύνες σε κάποιους άλλους και μάλιστα με τη μέθοδο του «ξεκατινιάσματος».
Στο μπλογκ με την επωνυμία 1 ΕΜΑΚ-ΔΑΣΩΝ (άραγε εκφράζει τους συναδέλφους της 1ης Ε.Μ.Α.Κ?) έχει αναρτηθεί έγγραφο με τον τίτλο ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Εκεί ο συντάκτης του εγγράφου, απευθύνει «ερωτήματα» τα οποία στην ουσία φωτογραφίζουν την απάντηση.
Θα αναφερθώ σε τέσσερα:
1. « Ποιος συνάδελφος ζήταγε συνεχώς την ακύρωση του συλλαλητηρίου στις 5/8/2010;»
Δηλαδή, ΕΝΑΣ εκ των 13 μελών του Δ.Σ της Ομοσπονδίας, για δικούς του λόγους – κατακριτέους αν θέλετε να συμφωνήσω - ζήταγε την ακύρωση του συλλαλητηρίου στις 5/8/2010!!!
Το συλλαλητήριο της 5 Αυγούστου είναι γεγονός πως ακυρώθηκε.
Και θέλετε να δεχτούμε, ότι αυτός ο ΕΝΑΣ το πέτυχε κι ας μην ήθελαν οι υπόλοιποι 12 του Δ.Σ!!!
Δηλαδή νίκησε ο ΕΝΑΣ κι έχασαν οι 12!!!
Ξεχνάτε κύριοι, την ανακοίνωση (466/4-8-2010) της Ομοσπονδίας;
«Το συλλαλητήριο της ΠΟΣΠΥΔ για αύριο 05/08/2010 ακυρώθηκε λόγω του ότι η ΠΟΣΠΥΔ πραγματοποίησε την συνάντηση με τον Υφυπουργό Εσωτερικών κ. Ντόλιο και τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. καθώς και με τον Γ.Γ. ΠΡΟ.ΠΟ. κ. Τασούλα και Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, καθότι υπάρχει έντονη κινητικότητα για την επίλυση του εργασιακού μας.»
Ιδού λοιπόν ο πραγματικός (κατά την Ομοσπονδία) λόγος της ακύρωσης του συλλαλητηρίου της 5ης Αυγούστου.
Τον αναφέρει η Ομοσπονδία στην ανακοίνωση της.
Διαβάστε επίσης συνάδελφοι, τι γράφηκε στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας στις 2 Αυγούστου σχετικά με την ακύρωση της κινητοποίησης:
«Μετά από ενημέρωση των Προεδρείων των Σωματείων που πραγματοποίησε η ΠΟΣΠΥΔ την 1/8/2010 στο Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου και την 2/8/2010 στο Εργατικό Κέντρο Κατερίνης, αποφασίστηκε από κοινού με τα Σωματεία να ΜΗΝ πραγματοποιηθεί η πορεία στις 5/8/2010.»
Κοινή απόφαση προεδρείων – Ομοσπονδίας η συμφωνία ακύρωσης του συλλαλητηρίου της 5 Αυγούστου.
Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.
Για αυτό το θέμα είχα πάρει θέση από τις 5 Αυγούστου (πατήστε εδώ για να διαβάσετε σχετικά).
2. «Ποιος προσπαθούσε ψευδώς και έσπερνε φήμες ότι ξέρει κάποιον γνωστό στο υπουργείο και ότι θα περάσει η ρύθμιση στο Β Τμήμα, μετά στο Γ κλπ»
Ξεχνάτε κύριοι την ανακοίνωση (445/22-8-2010) της Ομοσπονδίας;
«Θα είναι ανοιχτά τα παρακάτω τμήματα:
Α Θερινό Τμήμα 20/07 έως 30/07
Β Θερινό Τμήμα 24/08 έως 09/09
Γ Θερινό Τμήμα 14/09 έως 01/10
Ο κ. Βούγιας μας είπε ότι θα καταβληθούν προσπάθειες να περαστεί το νομικό πλαίσιο στο Β Θερινό Τμήμα της Βουλής.»
Ξεχνάτε κύριοι την ανακοίνωση (467/5-8-2010) της Ομοσπονδίας;
«Τόνισε και επανέλαβε (σ.σ ο υπουργός) ότι ουδέποτε δεσμεύτηκε και ούτε είναι εφικτό για να προωθηθεί η ρύθμιση στο Β’ Θερινό Τμήμα της Βουλής 24/8-09/09. Η προτεινόμενη ρύθμιση αναμένει συνεργασία και συμμετοχή από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Ραγκούση, Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, μετά να το προωθήσει στο Υπουργικό Συμβούλιο και μετέπειτα να το προωθήσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο Σεπτέμβριο και μετά.»
Εσείς λοιπόν κύριοι της Ομοσπονδίας ανακοινώνατε περί Β και Γ θερινού τμήματος στις επίσημες ανακοινώσεις σας και όχι αυτός ο ΕΝΑΣ που «προσπαθούσε ψευδώς και έσπερνε φήμες ότι θα περάσει η ρύθμιση στο Β Τμήμα, μετά στο Γ κλπ».
3. «Ποιος συνάδελφος υπονομεύει τις ενέργειες της Π.Ο.Σ.ΠΥ.Δ λέγοντας ψέματα εδώ κι εκεί προκειμένου να διευκολύνει την εργοδοσία και την πολιτική ηγεσία;»
Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ, όμως για άλλα θέματα:
Ποιος δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τη μείωση του μήνα της σύμβασης μας;
Ποιος δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τη μείωση μισθών κι επιδομάτων;
Ποιος συμφώνησε με την εργοδοσία – άσχετα αν δεν πραγματοποιήθηκε - την απασχόληση στην πρόληψη, αν και αυτό δεν ήταν στις αρμοδιότητες του Π.Σ;
Ποιος συμφώνησε με την εργοδοσία την επαίσχυντη Σ.Σ.Ε 2009;
Ποιος συμφώνησε με την εργοδοσία τη στελέχωση της ομάδας ΗΦΑΙΣΤΟΣ, χωρίς να προβλέπεται από το Π.Δ πρόσληψης μας και μάλιστα χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα αλλά και κάλυψη για τους συναδέλφους που την επανδρώνουν;
Ποιος απειλεί με κινητοποιήσεις και μετά τις ακυρώνει;
Ποιος απειλεί την κυβέρνηση με απεργίες και απεργίες πείνας και μετά τα κάνει γαργάρα;
Ποιος δεν έδωσε συνδικαλιστική κάλυψη αλλά και συμπαράσταση σε συνάδελφο που απήργησε στις 5/8 και διώχθηκε;
Ποιος μετατρέπει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε συγκεντρώσεις χειροκροτητών;
Ποιος ανακοινώνει επαφές και ταξίματα της εξουσίας και στο τέλος δεν γίνεται τίποτα;
Εάν δεν είναι και οι 13 που απαρτίζουν το Δ.Σ της Ομοσπονδίας, τότε ποιος είναι;
Ο ΕΝΑΣ και μοναδικός;
Όλοι είναι συνυπεύθυνοι.
Καθένας στο κομμάτι που του αναλογεί και όλοι μαζί για το σύνολο.
Πουθενά δεν διαβάσαμε, δεν μάθαμε, δεν ειπώθηκε διαφορετική θέση.
Επομένως είναι όλοι συνυπεύθυνοι για τα δεινά που έχει περιέλθει και θα περιέλθει ο κλάδος μας.
4. «Ποιος συνάδελφος δεν υπόγραψε, ούτε συμφώνησε με την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ της Π.Ο.Σ.ΠΥ.Δ για ηλικία μέχρι 49 ετών…;»
Για ποια ομόφωνη απόφαση μιλάμε;
Τι είδους απόφαση και από ποιους μπορεί να παρθεί που να αποκλείει συναδέλφους;
Ποιοι είναι αυτοί και με ποια εξουσιοδότηση μπορούν να αποκλείουν συναδέλφους από μια ενδεχόμενη εργασιακή αποκατάσταση;
Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς;
Από πού το πήραν αυτό το δικαίωμα;
Ποιοι είναι αυτοί που θα συμφωνήσουν σε κριτήρια;
Είναι αυτή θέση συνδικαλιστή – εκπρόσωπου εργαζομένων;

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 23/9 ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ

Η Ομοσπονδία έγινε μέλος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Συμβασιούχων που δημιουργήθηκε στις 6 Ιούνη 2010.
(Τι απέγινε το συντονιστικό που υπήρχε πέρυσι?)
Το συντονιστικό συμβασιούχων έβαλε σαν πρώτη προτεραιότητα σύμφωνα με την ανακοίνωση του «κορυφαία την μεγάλη συγκέντρωση έξω από τον Άρειο Πάγο στις 23 Σεπτεμβρίου 2010».
Την ονόμασαν μάλιστα και «μητέρα όλων των μαχών»!!!
Αναρωτηθείτε συνάδελφοι, αν χαθεί η "μητέρα των μαχών" αυτό σημαίνει πως εμείς χαθήκαμε;
Συνάδελφοι, το θέμα της εργασιακής μας αποκατάστασης ήταν και είναι ξεκάθαρα πολιτικό και τίποτα παραπάνω.
Δυστυχώς επιχειρείται από διάφορους κύκλους να θεωρηθεί νομικό.
Είναι όμως και - κυρίως - πρέπει να το βλέπουμε ως νομικό;
Σαφώς και όχι.
Όλοι γνωρίζουμε το αποτέλεσμα της προ τριετίας τηλεφωνικής διάσκεψης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.
Με ποιες εγγυήσεις περί «δίκαιης δίκης» δίνουμε τέτοια βαρύτητα στο αποτέλεσμα του δικαστηρίου;
Ειδικά μετά και τη γνωστοποίηση «της εισήγησης του Αρεοπαγίτη Α. Δουλγεράκη που δέχεται όλα τα αρνητικά επιχειρήματα του Δημοσίου εναντίον μας» (σ.σ απόσπασμα επιστολής των νομικών παραστατών προς την Ομοσπονδία)
Γιατί η Ομοσπονδία επέλεξε την συμμετοχή στην κινητοποίηση της 23/9 στον Άρειο Πάγο;
Προφανώς δεσμεύεται από τη συμμετοχή της στο Πανελλαδικό Συντονιστικό.
Εδώ όμως οφείλω να θυμίσω στους συναδέλφους τα περυσινά γεγονότα.
Να ξεχάσουμε την επίθεση που δεχτήκαμε ορισμένοι όταν στην «πορεία» της 3/12/2009 συνταχθήκαμε δίπλα από τους συναδέλφους του ΥΠ.ΠΟ έξω από το υπ. Εσωτερικών;
Επίθεση και πιέσεις από προέδρους, μέλη Δ.Σ Σωματείων και Ομοσπονδίας, με απαίτηση να απομακρυνθούμε από τους «άλλους» γιατί εμείς είμαστε διαφορετική περίπτωση!!!
Αναρωτιέμαι με τι μούτρα, τι θράσος αυτοί που πέρυσι επιδεικτικά κάθονταν στο πεζοδρόμιο της Βασ. Σοφίας, τώρα θα παραταχτούν συναδελφικά αλληλέγγυοι δίπλα στους μέχρι πρότινος «άλλους»;
Τι έγινε και τώρα άλλαξαν συμπεριφορά και θα συνταχθούν με τους «άλλους»;
Κατάλαβαν (επιτέλους) πως όλοι οι εργαζόμενοι είμαστε το ίδιο και πως όλοι μαζί πρέπει να διεκδικούμε το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία;
Εδώ όμως είναι ο παραλογισμός:
Να κάνουμε πολιτική ενέργεια (συγκέντρωση στον Άρειο Πάγο) για να παρέμβουμε σε ένα θέμα νομικό (δικαστήριο) που όμως ήταν από την αρχή πολιτικό αλλά κάποιοι το αναγόρευσαν σε νομικό!!!
Και μάλιστα όπως γράφουν στην επιστολή προς την Ομοσπονδία οι νομικοί παραστάτες, «αν η απόφαση της Ολομέλειας ευθυγραμμιστεί με την επιδίωξη της κυβέρνησης τότε ο δικαστικός αγώνας των συμβασιούχων θα βρεθεί σε πλήρες αδιέξοδο».
Όχι συνάδελφοι.
Ο δικαστικός «αγώνας» μπορεί να βρεθεί σε αδιέξοδο.
Οι αγώνες των εργαζομένων, οι συνεπείς και έντιμοι αγώνες που δίνονται στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς δεν βρέθηκαν και δεν θα βρεθούν ποτέ σε αδιέξοδο.
Συνάδελφοι, το δικαστήριο θα αποφασίσει αν κάποιος συμβασιούχος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Το δικαίωμα στην εργασία, στη σταθερή και μόνιμη δουλειά δεν θα το αποφασίσει κανένα δικαστήριο γιατί είναι πάγιο και διαρκές.
Οι ανάγκες μας για ζωή είναι πάγιες και διαρκείς.
Δεν δίνουμε σε κανένα δικαστήριο το δικαίωμα να κρίνει και να ορίσει τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Η μόνιμη εργασία ούτε διεκδικείται ούτε κρίνεται σε κανένα δικαστήριο.
Διεκδικείται και κρίνεται στο δρόμο του αγώνα.
Συνάδελφοι, ο αγώνας ήταν, είναι και θα είναι το μοναδικό όπλο του κάθε εργαζόμενου.
Μόνο με τον αγώνα ο εργαζόμενος διεκδικούσε και πετύχαινε τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής του.
Μην έχετε φρούδες ελπίδες πως τάχα οι δικαστές θα δώσουν δίκιο τους εργαζόμενους και ειδικά σε θέμα διεκδίκησης μόνιμης και σταθερής σχέσης εργασίας.
Πρέπει να καταλάβουμε πως οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα stage, οι συμβάσεις χρόνου, οι συμβάσεις έργου, τα μπλοκάκια, η ημιαπασχόληση, η εκ περιτροπής απασχόληση και κάθε άλλο εφεύρημα βολεύει τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις.
Οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια φρόντισαν να οπλίσουν τα δικαστήρια με νέους νόμους που θα περιορίζουν τα δικαιώματα, τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Ειδικά το τελευταίο διάστημα, με πρόσχημα το μνημόνιο οι αντεργατικοί - αντιασφαλιστικοί νόμοι και διατάξεις πέφτουν σαν το χαλάζι στα κεφάλια των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Δείτε τι έγινε με τη δικιά μας περίπτωση, που φυσικά δεν είναι διαφορετική από των άλλων εργαζομένων.
Μας περικόψανε ένα μήνα από τη σύμβαση μας.
Μας περικόψανε μέρος από την αμοιβή των επιδομάτων μας.
Μας απαγόρευσαν να διεκδικήσουμε μέσα από τη Συλλογική Σύμβαση αυξήσεις στους μισθούς μας.
Κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις και τη διαιτησία.
Και τόσα άλλα που έρχονται.
Και όλα αυτά τα έντυσαν με νομικό μανδύα.
Επομένως συνάδελφοι, αποδεικνύεται περίτρανα πως όταν θέλουν να κάνουν κακό στον εργαζόμενο, όταν θέλουν να του αφαιρέσουν δικαιώματα θα το κάνουν και μάλιστα αλλάζοντας τους νόμους.
Νόμους και δικαιώματα που γίνηκαν αγώνες, χύθηκε αίμα, χάθηκαν ζωές για να κατοχυρωθούν.
Μονάχα όταν ο εργαζόμενος διεκδικεί κάτι που είναι προς το συμφέρον του τότε επικαλούνται δήθεν νομικές απαγορεύσεις.
Άρα συνάδελφοι, αγώνας και πάλη για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει: Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους μας.

Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη μας και διεκδικούμε:
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30