Το χρονικό της κατρακύλας

**ikaria** Πεμ 28 Οκτ 2010, 10:46

Στις 4 Δεκέμβρη 2009 είχαμε το τάξιμο του υπουργού Χρυσοχοίδη.
Μας έταξε την δημιουργία Νέου Σώματος Πολιτικής Προστασίας.
Ανεξάρτητα από την πολιτική θεώρηση πως με βάση την κυβερνητική πολιτική για ενίσχυση των ελαστικών σχέσεων εργασίας αλλά και της οικονομικής πολιτικής της καθώς επίσης και της οικονομικής κατάστασης οι εξαγγελίες Χρυσοχοίδη θα μένανε στα χαρτιά, ως πρόταση για την εργασιακή μας αποκατάσταση ήταν πολύ σωστή.
Ως πολιτικό προσωπικό στην Νέα Πολιτική Προστασία θα πετυχαίναμε:
1. Διευρυμένα κριτήρια πρόσληψης όπως η ηλικία και οι γραμματικές γνώσεις
2. Αυξημένες θέσεις για πλήρωση
Ομολογώ πως η πρόταση Χρυσοχοίδη μου είχε αφαιρέσει – πέραν του πολιτικού - κάθε επιχείρημα κριτικής.
Όμως μετά από λίγο διάστημα η λύση της ίδρυσης Νέου Σώματος Πολιτικής Προστασίας εγκαταλείπεται ως χρονοβόρα.
Εγκαταλείπεται δηλαδή η διεκδίκηση θέσεων εργασίας στην πρόληψη και στην καταστολή.
Και ως λύση - συμφερότερη και ταχύτερη - προτείνεται η ένταξη μας στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Τα ίδια δηλαδή με το 2009 και την πρόταση Παυλόπουλου.
Όμως είδαμε πως μια τέτοια πρόταση περιέχει αποκλεισμούς για μεγάλη μερίδα συναδέλφων που δεν θα πληρούν τα κριτήρια ένταξης, άσχετα αν αυτά διευρυνθούν.
Αλλά πως ακόμη και ο αριθμός θέσεων προς πλήρωση θα είναι σαφέστατα μικρότερος από αυτές της πρότασης για πολιτικό προσωπικό σε υπουργείο.
Τον Μάη ανακοινώνεται η μείωση του χρόνου εργασίας μας από 8 μήνες σε 7.
Καμία αντίδραση από την Ομοσπονδία.
Χάνουμε το 12% των συνολικών αποδοχών μας, το 12% των ενσήμων μας και δεν «κουνιέται φύλλο».
Και πώς να κουνηθεί όταν υπάρχει το πόρισμα της επιτροπής που μοιράζει απλόχερα εργασιακή αποκατάσταση σε όλους τους συμβασιούχους πυροσβέστες;
Έρχονται τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης που πλήττουν (και) τον κλάδο μας.
Καμία αντίδραση.
Η ΓΣΕΕ εξαγγέλλει απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η Ομοσπονδία – αν και είναι μέλος της ΓΣΕΕ – δεν συμμετέχει.
Όχι μόνο δεν συμμετέχει, αλλά με τα παπαγαλάκια της πιέζει τους συναδέλφους να μην συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Εξαγγέλλεται η ίδρυση της Ομάδας ΗΦΑΙΣΤΟΣ.
Η Ομοσπονδία με ανακοινώσεις, μηνύματα και επαφές πρωταγωνιστεί στη στελέχωση αυτής της Ομάδας.
Χωρίς μάλιστα να πιέσει για κάποιο αντάλλαγμα υπέρ των συναδέλφων που θα την στελεχώνουν, παρά την άμεση ανάγκη της κυβέρνησης να λειτουργήσει το ταχύτερο αυτή η Ομάδα.
Δεν χορηγούνται τα Μ.Α.Π και πάλι δεν «κουνιέται φύλλο»
Όλο το καλοκαίρι αναμονή και βουβαμάρα.
Τα όποια εργασιακά προβλήματα ξεπερνιούνται καθώς επικρατεί η γραμμή «μην μιλάτε, μην πάτε κόντρα, θα γίνουμε μόνιμοι»
Και περνάει η αντιπυρική, το μοναδικό μέσο - την απεργία ξεχάστε τη - που έχουμε για να πιέσουμε.
Συνάδελφοι, με το χρονικό που έγραψα προκύπτει το εξής:
Η Ομοσπονδία ποτέ δεν πίεσε για να επιτύχει την εργασιακή μας αποκατάσταση αλλά και την βελτίωση της θέσης μας.
Είχε τις ευκαιρίες και δεν τις αξιοποίησε.
Δεν θα σταθώ στο γιατί.
Καθένας ας δώσει τη δικιά του ερμηνεία.
Και αν θέλετε δεν είναι το μείζον «το γιατί».
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.
Και το αποτέλεσμα είναι πως σαν κλάδος εργαζομένων με ώριμες τις συνθήκες να διεκδικήσουμε την εργασιακή μας αποκατάσταση, όχι μόνο δεν πετύχαμε κάτι τέτοιο, αλλά απεναντίας χάσαμε από τα κεκτημένα.
Και κινδυνεύουμε να χάσουμε ακόμη περισσότερα, ακόμη και αυτή την ίδια την εργασία μας.
Οι συνεχείς παραχωρήσεις της Ομοσπονδίας προς την κυβέρνηση, προς την πολιτική και φυσική ηγεσία αυτά τα αποτελέσματα είχαν.
Να γυρνάμε προς τα πίσω.
Συνάδελφοι, μην παραμυθιάζεστε.
Η στάση της κυβέρνησης – της εκάστοτε κυβέρνησης – ήταν και είναι δεδομένη.
Όμως οι εκπρόσωποι μας, για ακόμη μια φορά φαίνονται ανίκανοι να ανταποκριθούν στο ρόλο τους.
Αποδεικνύονται ανίκανοι να διαχειριστούν το θέμα της διεκδίκησης της εργασιακής μας αποκατάστασης.
Για τρίτη συνεχή χρονιά, παραμένουμε στα ίδια.
Κάθε αρχή αντιπυρικής ταξίματα και κάθε τέλος αντιπυρικής απογοήτευση.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν γνώριζε.
Κανείς δεν μπορεί ισχυριστεί πως δεν είχε την εμπειρία.
Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι για την κατάντια στα εργασιακά μας.
Όμως συνάδελφοι είμαστε κι εμείς συνυπεύθυνοι.
Δεν μιλάμε, δεν συμμετέχουμε, δεν αντιστεκόμαστε
Συνάδελφοι, μη μένετε απαθείς.
Μιλήστε, ξεσηκωθείτε, διεκδικήστε:
Εργασιακή αποκατάσταση του συνόλου των συμβασιούχων πυροσβεστών

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31