Νικαριά μου...

**ikaria** Κυρ 28 Μαρ 2010, 23:19

Νικαριά μου...

"Aν σε ένα μέρος του κόσμου, εφαρμόζεται (άνευ πονηρών νομοθετήσεων και διαστρεβλωτικών θεωρητικών παπαρολογιών) η βασική ουσία του ιδεατού κομμουνισμού, της κοινότητας, της αλληλεγύης, της αγάπης στον πλησίον και της ισότητας, αυτό το μέρος μάλλον είναι η Ικαρία. Με αφορμή τον τρόπο «εορτασμού» του μνημόσυνου, το Πάσχα στο χωριό Ράχες, κατά το οποίο οι οικογένειες μαγειρεύουν κρέας που καταναλώνεται με χορό και γλέντι από όλο το χωριό, το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει έναν ολόκληρο τόπο που ορίζεται συμπεριφεριολογικά και ηθικά από τον τρόπο. Τρόπο σμιλεμένο από τη φύση, την ιστορία, τον πολιτισμό, την οικονομία και την πολιτική, όχι σαν διαχωριστική γραμμή μεταξύ μπερδεμένων πεποιθήσεων, αλλά σαν δεσμός ζωής και συνύπαρξης, στο φόντο, ή μάλλον εξ΄αιτίας αυτού του φόντου, μιας παρθένας, απείραχτης φύσης που αντανακλάται στις ψυχές των κατοίκων της."
πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

"Οι πραγματικές αξίες του λαού μας που διατηρούνται ζωντανές μέχρι σήμερα, κόντρα σε ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που ζητάει να ρουφήξει και τις μνήμες, την ιστορία και τη ζώσα παράδοση των ανθρώπων του μόχθου, αναδεικνύονται με όμορφο τρόπο στο ντοκιμαντέρ «Νικαριά μου» του Σπύρου Τέσκου, που θα προβάλλεται από 25/3 σε διανομή της «New Star».
Ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει επιτυχώς - ως προς την αισθητική και τη δομή του περιεχομένου - τους κινδύνους που ελλοχεύουν, λόγω της ικαριώτικης καταγωγής του. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένα τοπικό έθιμο (οι απαρχές του χάνονται στα βάθη του χρόνου), το «Μνημόσυνο», που πραγματοποιείται κάθε χρόνο την περίοδο του Πάσχα. Το έθιμο, γίνεται αφορμή για να προβάλλει ο σκηνοθέτης μια κοινωνία που διατηρεί αναλλοίωτους τους όρους λειτουργίας της ως κοινότητας. Δηλαδή, όπως λέει σε ένα σημείο ο βασικός αφηγητής της ταινίας, «Το "Μνημόσυνο" είναι το αποκορύφωμα της αγάπης, της αλληλεγγύης και της ισότητας».
Πρόκειται για στοιχεία που δε λειτουργούν μόνο με όρους εντοπιότητας αλλά, όποτε χρειαστεί, μετατρέπονται σε «όπλα» συλλογικής αντίστασης, όπως συνέβη το 1947, όταν η γιορτή του εθίμου αγκάλιασε και τους κομμουνιστές πολιτικούς εξόριστους στο νησί.
Η ταινία του Σπύρου Τέσκου, λοιπόν, ξεπερνά, παρότι περιλαμβάνει, την ηθογραφία, τη λαογραφία ή τις «παρυφές» της ανθρωπολογίας και της κοινωνιολογίας. Η κάμερα δεν προσεγγίζει «εντομολογικά» το θέμα, αλλά μετατρέπεται σε «κλειδί» που ανοίγει διάπλατα την «πόρτα» στο θεατή για να γνωρίζει την πραγματική ζωή των ανθρώπων του «αλίμανου» νησιού."
πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η ταινία προβάλεται στους κινηματογράφους «Ααβόρα» (Ιπποκράτους 180, μετρό Αμπελόκηποι, τηλ. 210-6462253), καθημερινά με μία προβολή στις 18.40 και «Ιλιον» (Τροίας 34 και Πατησίων, μετρό Βικτώρια, τηλ. 210-8810602), καθημερινά σε δύο προβολές στις 21.00 και 23.00.

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31